سه‌شنبه، فروردین ۲۲، ۱۳۸۵

کابوس

کابوس چند ماه پیشم مو به مو تعبیر شده.
تو خواب درد و وحشت زیادی وجود داشت. حالا تو واقعیت درد سر جاش هست ولی شدتش اون قدر که انتظار داشتم نیست. وحشت هم به کلی حذف شده. به جاش یه حس رهایی وجود داره که دردم رو تسکین می‌ده.
احساس عجیبی دارم. حس رهایی و فراغت از یه کابوس چند ماهه.

پ.ن
- درد تازه داره جوونه می‌زنه و میاد بیرون. یهو به خودت میای و دندونای له شده و زخم توی مشتتو می‌بینی. باید ناخونامو کوتاه کنم.
- به فکرم رسید آهنگ گوش کنم. تشنج نامنظم رو منظم و کمی هم خفیف می‌کنه.
- همین‌جوری پیش بره می‌تونم یه دوره آموزشی چگونگی رشد و نمو درد و روش‌های مقابله و تحمل راه بندازم.

1 نظر:

در ۸:۰۷ بعدازظهر, Anonymous ناشناس گفت...

داری چی کار میکنی با خودت
باورم نمیشه
غرورت کجا رفته
بلد نیستی بگی کون لقشون؟
بلد نیستی بگی به کیرم؟
چرا نمیگی؟
چرا؟
اه
ریدی تو اعصابمون

 

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی